Mail
 in Arbeidsrecht

Recentelijk heeft het kabinet meerdere voorstellen tot aanpassingen van het arbeidsrecht ingediend. Een van die voorstellen is het toevoegen van een nieuwe ontslaggrond, de i-grond, aan de reeds bestaande gronden uit artikel 7:669 BW. De vraag is of deze i-grond wel echt een nieuwe grond is of een gepimpte versie van het oude ontslagrecht.

Een nieuwe ontslaggrond, de i-grond

De nieuwe ontslaggrond moet als volgt gaan luiden: een combinatie van omstandigheden genoemd in twee of meer gronden, bedoeld in de onderdelen c t/m h (artikel 7:669 BW), die zodanig is dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

In normaal Nederlands betekent dat het volgende. Op het moment dat een werkgever de kantonrechter weet te overtuigen dat er sprake is van twee of meer andere ontslaggronden, de arbeidsovereenkomst ontbonden kan worden. De aangevoerde gronden hoeven niet eens volledig aangetoond te worden, dus niet voldragen te zijn, door de werkgever. Wel moet de combinatie van gronden zo ernstig zijn, dat van de werkgever niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. De sanctie op het niet volledig weten aan te tonen van de aangevoerde ontslaggronden is wel dat de kantonrechter kan bepalen dat er maximaal 1,5x de transitievergoeding moet worden betaald. De werknemer heeft altijd recht op de transitievergoeding en de kantonrechter mag zelf bepalen hoeveel meer er betaald dient te worden door de werkgever.

Een nieuwe ontslaggrond of een nieuwe versie van een oud systeem?

Er lijkt gelijkenis te bestaan tussen de nieuwe ontslaggrond en de oude kantonrechtersformule op. De werkgever hoeft niet over een volledig dossier te beschikken om toch een ontbinding te krijgen. Door een hogere vergoeding toe te kennen, legt de kantonrechter een verwijt bij de werkgever voor de verzochte ontbinding. Op deze wijze lijkt de correctiefactor (C-factor) uit de kantonrechtersformule weer terug te komen in het ontslagrecht.

Past de nieuwe ontslaggrond in het wetsysteem?

Wanneer je kijkt naar de bedoeling van de wetgever bij het huidige ontslagrecht, dan ben ik van mening dat de nieuwe ontslaggrond niet in het huidige systeem past. Een werkgever moet op basis van het huidige ontslagrecht bij een ontbindingsverzoek bij de kantonrechter de aangevoerde ontslaggrond volledig aantonen. Er moet sprake zijn van een voldragen grond. Is dit niet het geval, dan kan het verzoek niet worden toegewezen. Dit geldt ook als er meerdere gronden worden aangevoerd. Deze moeten allemaal voldragen zijn, want anders geen ontbinding. Wanneer het verzoek wel wordt toegewezen, dan is de werkgever enkel de transitievergoeding verschuldigd. Niets meer en niets minder.

Bij de nieuwe ontslaggrond hoeft de werkgever, kort gezegd, de twee of meer aangevoerde ontslaggronden maar een beetje aan te tonen om toch een ontbinding te krijgen. De consequentie is wel dat er een hogere vergoeding dan de transitievergoeding betaald moet worden. Er hoeft dus geen sprake te zijn van voldragen gronden en er is niet enkel de transitievergoeding verschuldigd. Dit lijkt mij een duidelijke breuk met het huidige systeem.

Waarom een nieuwe ontslaggrond?

De klachten van werkgevers bij de huidige ontslaggronden was, dat het nauwelijks nog mogelijk was om een ontbinding te krijgen. Het is erg lastig om de kantonrechter te overtuigen dat er sprake is van een voldragen grond. Het gevolg hiervan is, dat werkgevers steeds minder snel bereid zijn om iemand voor onbepaalde tijd in dienst te nemen. Het is namelijk heel lastig om dan van een werknemer af te komen.

Door een nieuwe ontslaggrond in te voeren, lijkt het kabinet aan de wensen van werkgevers tegemoet te komen om het ontslagrecht te versoepelen. Waarschijnlijk in de hoop dat werkgevers sneller mensen voor onbepaalde tijd in dienst zullen gaan nemen. In dit licht bezien begrijp ik het voorstel van het kabinet wel, maar het blijft in strijd met het huidige systeem.

Het gevolg van een nieuwe ontslaggrond

Wat gebeurt er als deze ontslaggrond definitief wordt ingevoerd. Ik verwacht dan een toename van ontbindingsverzoeken op deze grond en een duidelijke afname op grond van de overige ontslaggronden. Als werkgever zijnde hoef je dan veel minder aan te tonen en de hogere vergoeding, die dan wordt toegewezen, zal op de koop toe worden genomen.

Conclusie

Is er sprake van een geheel nieuwe ontslaggrond? Ik ben van mening van niet. Er is eerder sprake van oude wijn in nieuwe zakken.

Laatste blogartikelen
Call Now Button Bel voor advies