In november 2016 is een wetsvoorstel ingediend voor het wijzigingen van de transitievergoeding bij ontslag om bedrijfseconomische redenen of na twee jaar arbeidsongeschiktheid. Werkgevers ervaarden het betalen van een transitievergoeding in die twee situaties als onrechtvaardig. Het voorstel werd in april 2016 al aangekondigd en nu is dus ook daadwerkelijk een wetsvoorstel ingediend. De manier waarop de arbeidsovereenkomst is beëindigd (via UWV, via kantonrechter of door een vaststellingsovereenkomst), maakt in dit wetsvoorstel niet uit.
Transitievergoeding om bedrijfseconomische redenen
Werkgevers ervaren bij een ontslag wegens bedrijfseconomische redenen (waaronder bedrijfsbeëindiging) het betalen van een transitievergoeding als een te zware last. Een werkgever zou bij een bedrijfsbeëindiging die gelden liever een andere bestemming geven, zoals een pensioenvoorziening. Doordat de een transitievergoeding voldaan dient te worden is daarvan nu geen ruimte.
Om dit te ondervangen, kunnen werkgevers nu al in cao’s voorzieningen vastleggen (artikel 7:673b lid 1 BW), mits de gekapitaliseerde waarde van de voorziening overeenkomt met de individuele transitievergoeding. Om verschillende reden kan het nu toch moeilijk zijn om tot concrete afspraken te komen in de cao’s. Vandaar dat in dit wetsvoorstel wordt voorgesteld dat uitsluitend bij een ontslag wegens bedrijfseconomische redenen de te treffen voorziening voor de werknemers in een cao niet langer gelijkwaardig hoeft te zijn aan de individuele transitievergoeding. Cao-partijen mogen de inhoud van zo’n voorziening straks vrij bepalen. Ook door wie die voorziening wordt betaald. In plaats van door een individuele werkgever, zou dat door een collectief fonds kunnen worden betaald, waaraan werkgevers een bijdrage leveren.
Het gevolg hiervan is wel dat de huidige wettelijke regeling om dergelijke voorzieningen bij cao te regelen wordt beperkt, in die zin dat het alleen kan bij een ontslag wegens bedrijfseconomische redenen. Bij een ontslag wegens persoonlijke redenen kan het niet. Dat deel komt in het wetsvoorstel te vervallen.
Mocht een dergelijke voorziening voor een ontslag wegens persoonlijke redenen nu in de cao zijn opgenomen, dan behoudt die regeling de werkingsduur gedurende de looptijd van de cao. Na afloop kan een werknemer aanspraak maken op de transitievergoeding.
Transitievergoeding na twee jaar arbeidsongeschiktheid
Wanneer de werkgever een transitievergoeding is verschuldigd aan een zieke werknemer vanwege het niet voorzetten van een contract voor bepaalde tijd of bij ontslag na twee jaar arbeidsongeschiktheid, dan voelt die transitievergoeding als een extra straf. Immers, de werkgever heeft in die twee jaar al loon doorbetaald aan de zieke werknemer zonder dat daar een arbeidsprestatie tegenover staat. Daarnaast heeft de werkgever al twee jaar de kosten gehad die werden opgelegd vanuit de Wet Verbetering Poortwachter om de re-integratie van de zieke werknemer te bevorderen. Dan, na die twee jaar ook nog een transitievergoeding betalen, wordt als onrechtvaardig beschouwd. In het wetsvoorstel zal het UWV de werkgever de kosten van de transitievergoeding gaan compenseren, zonder dat het recht van een werknemer op een transitievergoeding wordt aangetast.
Het UWV zal dit, volgens dit wetsvoorstel, onder de volgende voorwaarden doen:
- Er wordt niet meer compensatie betaald dan de hoogte van de transitievergoeding op het moment dat de loondoorbetalingsverplichting ophoudt;
- De compensatie bedraagt niet meer dan het aan de werknemer betaalde loon gedurende de arbeidsongeschiktheid;
- Wanneer de werkgever een loonsanctie opgelegd heeft gekregen (tijdens de ziekteperiode is onvoldoende gedaan aan de re-integratie van de zieke werknemer), dan telt die periode niet mee bij de periode van compensatie.
- In het geval van een foute opgave van de transitievergoeding kan het UWV terugvorderen.
De uitvoeringsregels worden in een ministeriële verordening vastgelegd.
Bewaar uw loonadministratie zorgvuldig!
Let op, werkgevers. Het is de bedoeling dat deze nieuwe wet een terugwerkende kracht krijgt tot 1 juli 2015. De wet wordt dus geldig voor de arbeidsovereenkomsten die na 30 juni 2015 zijn beëindigd op grond van bedrijfseconomische redenen of na twee jaar arbeidsongeschikt en waarin door u als werkgever een transitievergoeding is betaald. Bewaar uw administratie daarom vooralsnog goed! Alleen zo kunt u straks (wanneer de wet wordt aangenomen) aantonen welke kosten u heeft gemaakt en wanneer die kosten zijn gemaakt.